Charlie Kirk en de roeping tot herstel

Lieve broeders en zusters,

Soms gebruikt God mensen op onverwachte manieren om Zijn licht te laten schijnen in een wereld die steeds donkerder lijkt. Eén van die mensen was Charlie Kirk, een jonge man die zijn leven gaf om het Evangelie te verbinden met maatschappelijke betrokkenheid. Zijn naam zegt misschien niet iedereen iets, maar zijn boodschap raakt ons allemaal: God roept ons op om te staan, te spreken en te herstellen. Een jonge man net zo oud als mijn zoon maar ik hing aan zijn lippen. Wat een wijsheid had hij.

Charlie Kirk was geen predikant in de traditionele zin, maar hij was wel een stem van overtuiging, een brug tussen geloof en samenleving. Hij groeide op in een christelijk gezin en gaf op jonge leeftijd zijn leven aan Jezus. Zijn geloof was geen bijzaak, maar het fundament van alles wat hij deed. Hij zei eens: “Jezus is de voorzitter van mijn leven.” Wat een krachtige uitspraak in een tijd waarin zoveel stemmen strijden om onze aandacht.

Hij zette zich in om jongeren te helpen hun geloof niet alleen te bewaren, maar ook uit te dragen. Hij geloofde dat christelijke waarden — zoals waarheid, gerechtigheid en genade — niet alleen thuishoren in de kerk, maar ook in de samenleving. Zijn missie was helder: Herstel begint bij Gods waarheid.

De Bijbel zegt in Jesaja 58:12:

"En de uwe zullen de oude puinhopen herbouwen; de fundamenten van vele geslachten zult gij herstellen; en men zal u noemen: Hersteller van de bressen, Hersteller van paden, om te wonen."

Charlie leefde deze tekst. Hij wilde de bressen herstellen, in gezinnen, in onderwijs, in cultuur. Niet door te schreeuwen, maar door te dienen. Niet door te veroordelen, maar door te wijzen op genade.

Zijn leven werd abrupt beëindigd tijdens een bijeenkomst waar hij deed wat hij altijd deed: in gesprek gaan met jongeren over geloof, politiek en identiteit. Maar zijn nalatenschap leeft voort. Duizenden jongeren die nu durven te zeggen: “Ik ben christen, en ik sta voor waarheid.”

In 2 Timoteüs 1:7 staat:

"Want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid, maar van kracht en liefde en bezonnenheid."

Charlie Kirk belichaamde deze geest. Hij was moedig, liefdevol en scherpzinnig. En hij daagt ons uit om hetzelfde te zijn niet alleen op zondag, maar elke dag.

Als pinkstergemeente mogen we leren van zijn voorbeeld. Laten we een

plek zijn waar herstel begint. Waar jongeren worden toegerust. Waar waarheid en liefde hand in hand gaan. En waar we durven te zeggen: “Heer, gebruik mij om Uw Koninkrijk zichtbaar te maken.”

Want uiteindelijk is dat waar het om draait: niet om de naam van een mens, maar om de Naam boven alle namen: Jezus Christus, onze Redder, Hersteller en Vredevorst.

Bid voor zijn vrouw en 2 kindjes die nu zonder hem moeten.

Michel van Rossum