Het leven van een christen

Het overwinnend leven (Geestelijke cardio 18)

Het christen leven begint met je bekering. En dat is goed, het is van wezenlijk belang, het kan niet anders, maar het moet niet daar bij blijven.

We moeten gaan leren leven in de overwinning van de Here Jezus.

Als je tot bekering & wedergeboorte bent gekomen is het volgende waar: Jezus Christus is voor jou aan het kruis gestorven. Hij heeft daarmee de duivel verslagen en jouw zonden vergeven. Hij gaf je een nieuw hart en een nieuw leven! Hij gaf je Zijn opstandingskracht en Hij gaf je de Heilige Geest! Wanneer we dat geloven, kunnen we, vanuit die kracht die Hij ons heeft gegeven, als een overwinnend christen leven!

Natuurlijk doen we goede werken, natuurlijk bidden we, natuurlijk lezen we de Bijbel, natuurlijk voeren we geestelijke strijd… maar dat is allemaal het gevolg van een leven dat verbonden is met Christus en dat leeft vanuit Zijn genade.

Paulus schrijft in Gal.3:1-5 "Dwaze Galaten! Wie heeft u betoverd? Ik heb Jezus Christus toch duidelijk als de gekruisigde voor u uitgetekend. Ik wil alleen dit van u weten: hebt u de Geest ontvangen door de wet na te leven of door te luisteren naar de boodschap en die te geloven? Hoe kunt u zo dom zijn! U bent begonnen met de Geest en nu wilt u eindigen op eigen kracht?" NBG-vertaling 1951.

Opnieuw, jij kunt het christelijk leven niet uit eigen kracht leiden, probeer het dan ook niet. God moet het christelijk leven in ons leven. Zijn leven moet in jou wonen. Niet in je natuurlijke lichaam (je lichaam is wel een tempel van de Heilige Geest), maar in je geest. Daarom moet je ook eerst wederom-geboren worden. God is Geest, en komt dan met Zijn Geest in jouw Geest wonen. Het enige wat je moet doen is Gods Geest de ruimte te geven om Zijn leven in jou te leven.

Ik wil je wat dingen laten zien uit het leven van een grote man van God. Zijn naam is Mozes.

Wat was er over van de zelfbewuste leider Mozes? Hij vroeg of God een ander wilde zenden. Hij zei dat hij niet kon spreken. Mozes vond zichzelf niet geschikt. Heer zend maar iemand anders, ik kan het niet, ik ben niet geschikt. En dan God zegt: "Nu ben je geschikt". (Exodus 5:10) Gods uitnodiging aan Mozes om met Hem samen te werken, leidde tot een geloofscrisis.

Mozes maakte vele tegenwerpingen. Hij twijfelde eraan of God het wel door hem kon doen, of de Israëlieten wel zouden geloven dat God aan hem was verschenen en of hij welsprekend genoeg zou zijn om de opdracht te vervullen. In feite twijfelde Mozes meer aan God dan aan zichzelf. Hij werd geconfronteerd met de geloofscrisis – is God werkelijk in staat om te doen wat Hij zegt. Wanneer God spreekt, hebben wij geloof nodig om te doen wat Hij vraagt. Ons grootste probleem is echter zelfgerichtheid. Wanneer we een opdracht van God krijgen denken we vaak dat we die opdracht in onze eigen kracht moeten/kunnen uitvoeren, met alle hulpmiddelen (onze talenten, gaven enz.) waarover wij, op dat moment, beschikken. We komen dan vaak tot de conclusie: "Dat kan ik niet. Dat is niet mogelijk".

We vergeten, dat wanneer God spreekt Hij altijd laat zien wat Hij van plan is te doen – niet wat Hij wil dat wij voor Hem doen. Wij voegen ons naar Hem opdat Hij Zijn werk door ons kan doen. We hoeven niet in staat te zijn de taak te volbrengen met onze beperkte bekwaamheden of met eigen hulpmiddelen. In geloof kunnen wij vol vertrouwen voorwaarts gaan omdat wij weten dat Hij ten uitvoer zal brengen wat Hij van plan is.

Mozes zou zelf nooit in staat geweest zijn het volk Israël te bevrijden uit Egypte, de Rode Zee over te steken of het volk eten en drinken te verschaffen. Mozes moest geloven dat de God die hem riep, de dingen zou doen die Hij beloofd had te doen.

Wanneer God een miljoen mensen wil bevrijden uit slavernij, dan stuurt hij niet een sterk en groot leger, maar een stotterende oude man met een stok. Waarom? "Opdat geen vlees zou roemen voor God." God wil de eer. God wil dat wij beseffen dat het Zijn kracht en bekwaamheid is en niet de onze.

Wanneer God van ons vraagt om net als Jezus te zijn, verlangt Hij iets van je waartoe je absoluut niet zelf in staat bent! God zal ons in situaties brengen waarin we deze les leren. Hij wil dat we aan het einde van onze mogelijkheden komen. Daar waar wij onbekwaam zijn, kan God Zijn bekwaamheid geven. Daar waar wij zwak zijn, kan God Zijn kracht geven. Ik denk dat dat dit gedeelte ook zo vertaald kan worden: "Zalig zijn de armen van geest…", als volgt: "Je bent gezegend wanneer je aan het einde van je touwtje bent. Met minder van jou is er meer van God."

Br. Kelly